การทำงานศิลปะของผมนั้นก็เหมือนกับการฝึกฝนจิตใจ บำเพ็ญเพียร
นานวันปีแล้วปีเล่า หวังให้มวลของอารมณ์ความรู้และวิญญาณได้กลั่นกรอง สิ่งมัวหมอง
ความโง่เขลา ความหยาบกระด้าง เพื่อให้เข้าถึงแก่นแท้ อันเป็นรากเหง้าที่น่าภูมิใจที่ได้เกิดมาบนผืนแผ่นดินนี้
ภูมิใจในความเป็นชาวพุทธ ของตัวเอง ส่งผ่านด้วยผลงานศิลปะบนเรือนร่าง
เข้าไปแสดงตัวตนระหว่างจิตใจกันและกัน เพื่อหล่อหลอม เพื่อแสดงตน เพื่อขัดเกลา
ให้จิตใจเดินผ่านความเจ็บปวดสู่ความประณีตอย่างสูงสุด ขอบคุณทุกกายวิญญาณที่ร่วมแสดงและบันทึกผลงานไว้เป็นความทรงจำในทศวรรษนี้
ก่อนจะไปสู่ศตวรรษต่อๆไป หวังเป็นอย่างสูงว่ากายวิญญาณทั้งหลายจะเปิดโอกาสใช้จิตวิญญาณของตนเอง
ได้ลองสัมผัสความงามของดอกไม้ สายลม
แสงแดดอ่อนๆกลางดงหนามแห่งงานศิลปะการสักลายนี้ มีกี่กายวิญญาณกันที่เคยเดินผ่านดงหนามนี้ไปสู่สวนที่สวยสุดหัวใจ
ซึ่งคุณเท่านั้นจะเป็นคนรับรู้เองเมื่อคุณเคยเดินเข้าไปแล้วเจอมัน..
...ยินดีด้วยจริงๆ
บั้มพ์ อีซี่ แท็ททู